Gina Moffa, LCSW, een erkende rouw- en traumatherapeut en auteur van het komende boek Verder gaan betekent niet loslaten: een moderne gids voor het omgaan met verlies, legt uit dat anticiperend verdriet het verdriet is dat wordt ervaren bij het anticiperen op een verlies – voordat het daadwerkelijke verlies zich voordoet. “We weten dat we ze na verloop van tijd zullen verliezen, en daarom voelen we preventief het verlies en het verdriet”, zegt ze. Dit komt vooral veel voor bij mensen van wie de naasten een terminale gezondheidsdiagnose krijgen (bijvoorbeeld terminale kanker).
Moffa voegt eraan toe dat mensen ook anticiperend verdriet kunnen ervaren over een gezondheidsverlies dat niet gepaard gaat met de dood, zoals dementie, de ziekte van Alzheimer of een diagnose die resulteert in verminderde mobiliteit of deelname aan dagelijkse activiteiten. Anticiperend verdriet kan ook gepaard gaan met andere verliezen, zoals het verlies van toekomstige identiteiten, routines, ervaringen, kansen of een ingebeelde toekomst. Wanneer bij iemand bijvoorbeeld de diagnose onvruchtbaarheid wordt gesteld, kan hij of zij verwachtingsvol zijn over de toekomst als ouders. “Elke verandering die kan leiden tot een onderbreking of volledige stopzetting van een manier van leven is iets om bij voorbaat te rouwen”, zegt ze.
Holly Strelzik, een doodsdoula, rouwspecialist en oprichter van het Center for the Heart, voegt eraan toe dat mensen die geboorteproblemen ervaren (uterocomplicaties, in-vitrofertilisatie of adoptie) ook anticiperend verdriet kunnen voelen over een stervend huisdier. , evenals grote veranderingen in het leven, zoals verhuizen, het verlaten van een baan of veranderingen in relaties.
‘Elk individu ervaart verdriet in zijn eigen tijdsbestek.’ – Holly Strelzik, doodsdoula en oprichter van het Center for the Heart
Hoewel de omstandigheden van anticiperend verdriet kunnen verschillen van die van rouw na de dood, is de emotionele ervaring van beide mensen vrij gelijkaardig. Moffa zegt dat anticiperend verdriet voor sommige mensen nuttig kan zijn om zich van tevoren voor te bereiden op de leegte die uit verdriet kan voortkomen, maar de emotionele en fysieke symptomen kunnen net zo overweldigend en pijnlijk zijn om te verdragen. “[Symptoms of anticipatory grief] “Symptomen kunnen variëren van emoties zoals verdriet, verwarring, woede, ontkenning, depressie, angst, angst of zelfs gevoelloosheid”, zegt ze. “Dit kan ook gepaard gaan met ervaringen over het hele lichaam, zoals hoofdpijn, maagpijn, toename of afname van de intensiteit.” Eetlust, slaap, stoornissen, seksuele stoornissen en nog veel meer.
Moffa zegt dat het ervaren van anticiperend verdriet niet noodzakelijkerwijs betekent dat je minder zult rouwen om je geliefde nadat deze is overleden. Ze zegt dat mensen die ongeneeslijk ziek zijn in sommige gevallen van te verwachten verdriet dichter bij hun dierbaren gaan wonen, waardoor het verdriet dat ze voelen nadat die persoon is overleden nog intenser wordt.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat je bij elke vorm van rouw niet mag verwachten dat het een specifieke tijdlijn volgt. “Elk individu ervaart verdriet in zijn eigen tijdsbestek”, zegt Strelzik. “Zelfs als het verval van de geliefde al langere tijd aan de gang is, is er geen echte voorbereiding op het verdriet na de daadwerkelijke dood.” Raak ook niet te veel verstrikt in het populaire concept van de vijf ‘fasen’. “van verdriet. Het is vaak cyclisch met ups en downs, afhankelijk van andere gebeurtenissen in je leven.
Het ding over anticiperend verdriet is dat het gebeurt terwijl je nog bezig bent iemand of iets te verliezen – of het nu gaat om het voor je ogen zien verslechteren van de toestand van je door Alzheimer getroffen grootmoeder terwijl je voor haar zorgt, of om afspraken te maken voor een medisch onderzoek. voor uw zwangerschapsverlies. Dit kan het moeilijk maken om ruimte te maken voor het voelen van deze gevoelens, vooral als u de rol op zich neemt van verzorger voor de persoon wiens verlies u verwacht. Maar het is belangrijk om het verwachte verdriet te eren in plaats van het permanent binnen te houden. Moffa en Strelzik delen hieronder hun tips voor het omgaan met deze unieke vorm van verlies.
Drie manieren om u te helpen omgaan met verwacht verdriet
1. Zorg goed voor jezelf
Hoewel verdriet overweldigend en allesverslindend kan zijn, benadrukken beide experts hoe belangrijk het is om gedurende deze tijd goed voor je lichaam, geest en ziel te zorgen. Met andere woorden: geef zoveel mogelijk prioriteit aan zelfzorg. Moffa zegt dat dit onder meer inhoudt dat je het lichaam voedt met goed voedsel, veel water drinkt, rust neemt en zachte lichaamsbeweging in je dagelijkse routine opneemt. Strelzik wijst er ook op dat tijd doorbrengen in de natuur, contact maken met je huisdieren of andere dieren, warme baden nemen en een paar rustige momenten nemen om naar rustgevende muziek te luisteren, geweldige vormen van zelfzorg zijn bij het ervaren van anticiperend verdriet.
Voldoende slaap krijgen is ook belangrijk. “Zonder [sleep]“Je loopt het risico andere belangrijke relaties te beschadigen, een burn-out te ontwikkelen en je eigen gezondheid te ruïneren, waar niemand baat bij heeft”, zegt Strelzik.
2. Voel je gevoelens
Wat je ook voelt, Strelzik zegt dat het normaal en natuurlijk is, en het is belangrijk om jezelf toe te staan alle emoties te voelen die zich kunnen voordoen. Moffa raadt aan een veilige plek en een manier te vinden om deze emoties te uiten, zoals het bijhouden van een dagboek, wat volgens haar een krachtig therapeutisch hulpmiddel kan zijn om je te helpen je gevoelens en ervaringen te verwerken. U kunt ook tijd inplannen om uw verdriet te voelen door dagelijks 15 minuten de tijd te nemen om uw gevoelens op een veilige plek te uiten. Het allerbelangrijkste, voegt ze eraan toe, is dat je je gevoelens niet verdooft met zaken als alcohol of drugs.
3. Vertrouw op uw ondersteuningssysteem
Bedenk ten slotte dat u niet alleen met het verwachte verdriet (of welk verdriet dan ook) hoeft om te gaan. Dit is het moment om op uw ondersteuningssysteem te vertrouwen, of dat nu vertrouwde vrienden, familieleden of een professionele therapeut zijn. “Het is geen schande om hulp te zoeken, zelfs als iemand het gevoel heeft dat dit geen acceptabel moment is om verdriet te voelen of zich beoordeeld te voelen”, zegt Moffa. “Je ervaring met rouw is geldig, of het nu vóór een verlies is, tijdens of na een verlies.”
Naast het bereiken van dierbaren en het vragen om steun, stelt Strelzik voor om een steungroep te zoeken waar je je veilig voelt en je ware gevoelens kunt uiten. Praten met anderen die meemaken wat jij doormaakt of hebt meegemaakt, kan in deze tijd veel troost bieden. Je kunt dergelijke groepen tegenkomen op het kantoor van een therapeut, bij plaatselijke geloofsgroepen of bij organisaties als GriefHaven of Center for the Heart.
Onze redactie selecteert deze producten onafhankelijk. Als u via onze links koopt, ontvangt Well+Good mogelijk een commissie.