Met de opkomst van anti-dieetcultuureducatie en intuïtief eten, hebben we nu een beter begrip van hoe we allemaal zijn beïnvloed door de extreme dieetboodschappen uit het verleden. Modieuze diëten, strikte voedingsregels en schadelijke calorieplannen hebben ons als samenleving al generaties lang sterk in hun greep.
Terwijl eetstoornissen criteria hebben opgesteld voor laboratoriumwaarden, vitale functies of gedragspatronen die de diagnose duidelijker maken, zijn eetstoornissen enigszins onduidelijk, wat ertoe leidt dat veel mythen over eetstoornissen als waarheid worden geaccepteerd. Het kan lijken alsof iemand een algemene angst heeft om aan te komen, iemand vastzit in een nachtelijke cyclus van stress-eten, of iemand zich veel schuldig voelt over zijn eetgewoonten. Veel deskundigen bekijken eetstoornissen vanuit een spectrum: sommige hebben ernstiger gevolgen dan andere.
Ongeacht waar iemand in het spectrum valt, zal de kwaliteit van leven en geestelijke gezondheid er waarschijnlijk onder lijden. Mensen die worstelen met eetstoornissen moeten weten dat het heel goed mogelijk is om je relatie met voedsel te genezen en een beter evenwicht te vinden – zowel mentaal als fysiek.
soortgelijke berichten
Laten we eens onderzoeken in welke mythes over eetstoornissen u precies moet stoppen met geloven en ontdek de waarheid achter deze eetgewoonten waardoor u zich mogelijk vast voelt zitten.
5 mythen over eetstoornissen die niet waar zijn
Mythe 1: Eetstoornissen hebben een stereotiep ‘uiterlijk’
Veel mensen denken dat eetstoornissen alleen jonge, magere, blanke vrouwen treffen, maar dat is niet waar. In mijn praktijk werk ik met vrouwen (en ook mannen!) van alle leeftijden, maten en achtergronden. Ik zie jonge vrouwen van twaalf jaar tot vrouwen van in de zeventig en ouder. Ik werk met mannen die vastzitten in een jojo-dieetpatroon waardoor ze zich gestrest voelen en zich aan een eetschema houden. Ik behandel mensen van verschillende afkomst en etniciteit die soortgelijke problemen hebben.
Dit onderstreept onder meer dat niemand volledig uitgesloten is van het risico op een eetstoornis. Ongeacht uw geschiedenis, voedingscultuur en maatschappelijke druk om aan een bepaalde schoonheidsnorm te voldoen, kan uw perceptie van wat u moet doen om gezond te zijn, worden beïnvloed.
Kelsey Kunik, RDN, voedingsdeskundige voor Fin vs Fin, deelt haar eigen ervaringen: “Als geregistreerde diëtist heb ik eetstoornissen in verschillende mate van ernst gezien bij mensen van alle leeftijden, rassen, inkomensniveaus en maten. Van een 85-jarige vrouw met een chronische ziekte die niet meer at dan een bepaald tijdstip in de nacht omdat ze niet wilde aankomen, tot de jonge moeder die haar relatie met eten wilde verbeteren en de hele tijd wilde stoppen met het eten van snoep. In de loop van de tijd kan iedereen last krijgen van een eetstoornis.”
Mythe 2: Je kunt zien of iemand een eetstoornis heeft
Afgezien van het feit dat er niet één enkele ‘look’ is als het gaat om mensen met een eetstoornis, is er nog een reden waarom het heel moeilijk is om iemand te zien die zich met dit schadelijke gedrag bezighoudt: mensen die zich met dit gedrag bezighouden, zijn er heel goed in om het te verbergen. .
Mensen met een eetstoornis leven vaak met schaamte en schuldgevoelens over hun eetgewoonten. Dit niveau van schaamte kan iemand erg privé houden. Wanneer een nieuwe klant om hulp vraagt, heeft hij of zij vaak jaren of zelfs tientallen jaren geworsteld voordat hij besloot om hulp te zoeken.
Ongeordende eetgewoonten zijn verraderlijk. Voor een ongetraind persoon kan het lijken alsof uw vriend of geliefde plotseling meer om zijn of haar gezondheid, dieet of fitnessroutines geeft. Wat je niet ziet, zijn de vele manieren waarop ze zich gestrest en overweldigd kunnen voelen door deze nieuwe levensstijl.
Mythe 3: Mensen met een eetstoornis zijn oppervlakkig
Omdat bij eetstoornissen vaak sprake is van voedsel en lichaamsbeeld, gaan veel mensen er ten onrechte van uit dat iemands inspanningen uit ijdelheid zijn. Dit kan echter niet verder van de waarheid zijn. Mensen met een eetstoornis leren vaak dat het beheersen van hun dieet, gewicht of trainingsroutine hen kan helpen de controle te behouden en om te gaan met de stressoren van het leven. In feite is het ervaren van een traumatische of stressvolle gebeurtenis een verhoogde risicofactor voor het ontwikkelen van eetstoornissen.
Na een gesprek met Caroline Young, MS, RD, LD, RYT, eigenaar van Whole Self Nutrition en voedingsdeskundige op het gebied van eetstoornissen, waren we het er beiden over eens dat veel mensen geloven dat eetstoornissen oppervlakkig zijn, ook al is dat niet waar. “Normaal gesproken ontwikkelt iemand een eetstoornis om met harde emoties en levenservaringen om te kunnen gaan, zoals grote veranderingen zoals een scheiding, naar de universiteit gaan of het krijgen van een kind. Zelfs als het geen gezonde coping-vaardigheid is, dienen eetstoornissen bijna altijd een emotioneel doel”, vertelt Young.
Mythe 4: Eetstoornissen zijn onschadelijk
We leven in een cultuur die eetstoornissen verheerlijkt. We juichen mensen toe voor hun inspanningen om af te vallen, maaltijden over te slaan, zo min mogelijk te eten of een restrictief eetplan te volgen. We benadrukken op subtiele en niet zo subtiele manieren dat mensen zich met dit beperkende gedrag moeten bezighouden. Eetstoornissen kunnen echter ernstiger worden en uiteindelijk leiden tot een eetstoornis.
“Omdat eetstoornissen zo genormaliseerd zijn in onze cultuur, zijn gedragingen zoals het beperken van de inname van koolhydraten, het overslaan van maaltijden of sporten om een bepaalde maaltijd te ‘verdienen’ sociaal aanvaardbaar en worden ze doorgaans niet als gevaarlijk beschouwd. Een eetstoornis kan echter zeker leiden tot een volwaardige, levensbedreigende eetstoornis”, benadrukt Young.
Mythe 5: Je kunt zelf met eetstoornissen omgaan
Wanneer u worstelt met een eetstoornis, kan het gemakkelijk zijn om uzelf te vergelijken met mensen met een eetstoornis en het gevoel te krijgen dat waar u mee worstelt ‘niet zo slecht’ is in uw vermogen om uw leven te leiden. stress, je verdient steun.